Μπήκε, μπαίνει, έρχεται!!!

Άνοιξη.
Μιας και τα καιρικά φαινόμενα δεν μας επιτρέπουν πλέον να οριοθετούμε τις εποχές με την αλλαγή του καιρού, αρκούμαι σε δύο γεγονότα: την πάροδο της εαρινής ισημερίας (21 Μαρτίου) και την αλλαγή της ώρας.

Και να που σήμερα οι Κυριακάτικοι περίπατοι γίνονται ήδη ως τις 20:00 και ο αέρας μυρίζει λίγο διαφορετικά, σαν να έχει ένα αδιόρατο άρωμα ώρες ώρες.

Τι μου λες τώρα, θα σκέφτεσαι, ξύπνησα στις 7:30 να πάω στη δουλειά, έχω χίλια πράγματα στο μυαλό μου, ένα πρόβλημα λύνω και τρία ξεφυτρώνουν, το παιδί άρρωστο, δεν έχω λεφτά, ο παππούς κλείνει μήνα στο νοσοκομείο και έχω πεθάνει στο πήγαινέλα και συ σκέφτεσαι αρώματα και ηλιοβασιλέματα.

Και γω πηγμένος είμαι, και συ κι ο γείτονας.

Γιατί όμως όταν μπαίνει η άνοιξη κάθε χρονιά σε βλέπω στο δρόμο να περνάς, άγνωστη, λίγο πιο χαμογελαστή και ανάλαφρη..?