Παρασκευή 10 Οκτωβρίου 2008

Κι άλλο πάλι.

Απλά πράγματα. Καθαρές κινήσεις, μεθοδικές, απαλές. Καμιά βία, κανένα άγχος. Μηδενικό ποσοστό λάθους. Ακόμα και τα ολισθήματα του χεριού δεν ήταν τέτοια που θα επιτρέπανε στο λάθος να συμβεί, κι αν συνέβαινε, γινόταν για να δώσει χρόνο στη λέξη να ολοκληρωθεί και να βρει τη σωστή της σειρά στην πρόταση.

Σαν να άνοιγε νέος κόσμος εμπρός του. Ναι, γίνεται κι έτσι τελικά.

Η αργοπορία καμιά φορά είναι σύνεση. Και κέρδος χρόνου. Κέρδος σκέψης. Καμιά φορά όλα κινούνται γρηγορότερα από τη σκέψη σου. Ίσως επειδή ήδη σκεπτόμενος γρήγορα, επιτρέπεις σε περισσότερα πράγματα να σχηματιστούν, να αποκτήσουν υπόσταση μέσα στο μυαλό σου και αναπόδραστα και στην πραγματικότητά σου.
Κάθε πρόταση και μια ρουφηξιά από το τσιγάρο. Ένα τίναγμα στο τσιγάρο στο μεσοδιάστημα. Απαραίτητο, για να μη λερώσεις με στάχτη το γραφείο πριν καπνίσεις. Λετπομέρειες. Καθοριστικές, συστατικές. Στο σύνολό τους η ζωή. Μικρά πράγματα, φαινομενικά ασήμαντα, αθροιστικά όμως ικανά να αλλάξουν το σύνολο της καθημερινότητάς και τέλος, της ζωής ολόκληρης.

Τρίτο ποτό κι απόψε. Δεν πειράζει. Έχει καιρό να γίνει έτσι και μου έλειψε. Θα έπρεπε να γίνεται κάθε βράδυ όμως (όχι το ποτό ρε). Τόσο συχνά, που να είναι μέρος της ζωής και όχι χαρωπή εξαίρεση. Η καθημερινότητα δεν πρέπει να δομείται σε εξαιρέσεις αλλά σε επιλεγμένες επαναλήψεις.

Σαν αυτόματο επαναλάμβανε τις ίδιες κινήσεις στο πληκτρολόγιο. Όλες σχημάτιζαν την ίδια λέξη. Κεφαλαία, Arial. ΠΑΛΙ ΠΑΛΙ ΠΑΛΙ. Γύρισε λίγο πίσω στο χρόνο και θυμήθηκε: τρεμάμενο χέρι, μηδενικός έλεγχος, αναγραμματισμοί, ανορθογραφίες και άνισα διαστήματα ανάμεσα στις λέξεις. ΚΙ ΑΛΛΟΟ ΚΙΑΛΟαο ΚΙαΛΑΟΚΙΑΛΟ ΚΙαλλΟ. Αυτή είναι η διαφορά. Ή τουλάχιστον αυτή ελπίζω να είναι.

3 σχόλια:

Madame Bovary είπε...

welcome back

Ανώνυμος είπε...

we missed you!

Ανώνυμος είπε...

wrimes epanalhpseis h anwrimos entousiasmos?mallon tha xreiastw kai gw ena potaki!